maandag 7 maart 2011

*13* Lijden.

Een verhaal:
'Op een dag was een Rabbi  met zijn leerlingen op een heuvel  buiten een stadje, aan het picknicken  en ze keken uit over de stad.    Toen ze daar waren,  kwamen er een heleboel  mensen de stad in gestormd;    (mensen die de Joden haatten),  en ze begonnen iedereen te vermoorden; zelfs de vrouwen en kinderen.
De Rabbi en zijn leerlingen zagen alles gebeuren.   De Rabbi zei : 'Ik wou dat ik God was'.  
Eén van zijn studenten zei:   'Als u God was, wat zou u anders gedaan hebben ?'
De Rabbi antwoordde: 'Als ik God was,  zou ik niets anders gedaan hebben.  Als ik God was, zou ik het begrijpen.'
Het dilemma van de mens is, dat ze het lijden willen begrijpen,  want  als je het begrijpt,  kun je het een plekje geven.   Als je weet waarom iets gebeurd,  kun je er vrede mee hebben en is het minder erg.
Maar er wordt ons geen inzicht gegeven in het lijden van de mens.
In een boekje over 'het lijden' las ik eens:  'Lijden is...als tijd en toeval elkaar treffen'.
In onze tijd waarin 'satan  de god van deze eeuw'  ( Kor. 4: 4 ) is,  beheerst chaos de boventoon.
Er gebeuren ons dingen  die we als mens, niet in de hand hebben  en als gelovigen,  zijn wij niet  beschermd  tegen het onheil van de wereld  en tegen het lijden van de mens;... al dachten we daar  vroeger anders over.   Toen ik nog maar net tot geloof gekomen was,  overkwam mij,  (net als voor die tijd)  vervelende dingen, Zoals mij geleerd was  ging  ik dan bidden tot God  om Hem te vetellen,  wat Hij er aan zou kunnen doen.
Nu  wij  'volwassen in geloof' zijn,  weten we dat God  niet ingrijpt  in ons leven en ons niet behoed voor ongemakken of lijden.       Toch vertrouwen we er op  dat  God in ons leven aanwezig is en onze gedachten kan beïnvloeden  en zo ook met  ons lijden kan meevoelen.
Hij heeft ons de 'kracht van de Heilige Geest' gegeven,  om  moeilijkheden  te doorstaan.  
Het leven  en het lijden,  moeten we zien  in het  'geestelijk Hemels persectief', en daarom is de opmerking dat  'lijden het gevolg is van toeval en tijd'    niet voor ons helemaal meer van toepassing..
Als ons in het leven iets overkomt,   weten we dat het God gepasseerd heeft.    Hij weet er van, al zal Hij niet ingrijpen.       Hij laat ons de gevolgen ondergaan van onze verkeerde beslissingen, of de verkeerde beslissingen van andere mensen.  Hij laat ons ( net als andere mensen)  de gevolgen  van natuur rampen en geweld in de wereld ondergaan.  
Toen een paar jaar geleden de vreselijke tsunami plaats vond in 2004,   en de aardbeving in Haiti  vroegen veel  'vooraanstaande' christenen  zich af,  waarom God dit allemaal had laten gebeuren.   En inderdaad  met één knip met Zijn vinger  had Hij dit kunnen voorkomen.
Hieruit blijkt toch weer hoe weinig inzicht sommige gelovigen van de Bijbel hebben.
Al in de eerst hoofdstukken van  het boek: Job,  lezen we over de invloed van 'satan' over de wereld. 
God heeft  deze macht aan satan gegeven,  en.... deze macht heeft hij nog steeds,   in de wereld en  over ons leven.
God laat het toe,  niet om ons te plagen,  maar misschien wel om te ontdekken wat er in ons hart leeft.
In de Bijbel staat dat wij krachtig in de Here moeten zijn en in de sterkte van Zijn macht.
God heeft ons niet met lege handen achter gelaten.  Hij heeft ons 'al de wapenen-Gods' gegeven:  de Wapenrusting van God.  
In Efeze 6:  10-  lezen we hoe we de aanvallen van deze 'boze machten' kunnen weerstaan.
Ik wil het lijden  niet bagatelliseren.   Als  lijden je overkomt ( lichamelijk of geestelijk) is dat een verschrikkelijke ervaring,  die heel je leven kan beheersen,  en alle vreugde uit het leven weg neemt,  maar toch mogen we steeds beseffen,  dat er  een Hemelse Hoop voor ons is weggelegd. 
Deze Hoop is onze zekerheid (zelfs over de dood heen)  en verankerd in Gods wil,  in zijn Welbehagen  en in Zijn beloften.
In de Bijbel vinden we deze tekst:  Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegende Heerlijkheid, die over ons geopenbaart zal worden.  ( Rom. 8:18).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten