donderdag 14 april 2011

*29* Opofferen.

Dit  is een verhaaltje over een klein jongetje. In het ziekenhuis lag zijn zusje, die zo ziek was dat zij een bloed-transfusie moest ondergaan.  Het was erg moeilijk om de goede bloedgroep te vinden en de dokter vroeg aan de jongen of hij zijn bloed wilde geven.  Daar moest hij eerst over na denken,  maar uiteindelijk zei hij toch...ja.  Toen het gebeurd was,  lag het jongetje nog in bed en vroeg hij aan de dokter: 'Dokter.... wanneer ga ik nu dood ?'   Daar moet je even over na denken.  Wat ging er in dat koppie van dat jongetje om, toen hij besloot zijn bloed te geven ?  Hij had gedacht dat het zijn dood betekende en hij gaf toch toestemming zijn bloed aan zijn zusje te geven.  Jezelf opofferen voor een ander is haast onmenselijk. Alleen in extreem moeilijke omstandigheden kom je het tegen. Bijvoorbeeld in een oorlogs-situatie, waar een ouder zijn leven geeft om een kind te redden, of een soldaat in een strijd van leven en dood, om een andere soldaat te laten leven.     In de Bijbel komen we maar één Persoon tegen, die Zijn leven gaf voor een ander.  Niet één ander, maar voor de gehele mensheid.  Hij had besloten Zijn Heerlijkheid  bij Zijn Vader in het Over-Hemelse te verlaten, om op aarde te gaan leven als  'Mens', steeds in gedachten houdend dat Hij aan het eind van Zijn leven een gruwelijke dood zou moeten ondergaan, om de mens-heid  het 'Leven' aan te kunnen bieden.  Deze gebeurtenis herdenken we binnenkort weer met Pasen.  Toen Hij stierf aan het kruis droeg Hij mijn zonden en misstappen. De fouten die ik maak in mijn leven lagen op Zijn schouders. Hij onderging mijn straf.  Niet alleen mijn fouten droeg Hij,  maar de fouten van de gehele mens-heid werden op Hem gelegd.  De zonden van de mensheid waren zo groot,  dat God  Hem moest  verlaten  en het licht (van God)  zich terug trok van de aarde.   Pik zwarte duisternis omhulde Hem in de doodstrijd aan het kruis.  Tot Hij zei:....'Het is volbracht'.  Hij had Zijn aardse-leven gegeven, en ze legden Hem in het graf.  Op de derde dag na Zijn dood, stond Hij op uit het graf  in een Nieuwheid van Leven. De dood is overwonnen, niet alleen voor Hem, maar voor de gehele mensheid.  Alle mensen die geboren zijn uit Adam, zullen eens vóór Hem geplaatst worden.  De Schrift zegt: alle knie zal zich vóór Hem buigen. ( goed-schiks, of kwaad-schiks)  Ieder zal moeten erkennen dat Hij de Messias, de Verlosser, de Zoon van God  is. Wat is het een vreugde dat wij Hem nu al hebben leren kennen als onze Verhoogde en Verheerlijkte Heer die aan de rechter-hand van God, de Vader zit.En dat wij ons met Hem verborgen mogen weten in God  Wij mogen het Opstandings- feest met Pasen  vieren, in volle verwachting, dat ook voor ons de weg naar het (Eeuwige) Leven is vrij gemaakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten