zaterdag 4 juni 2011

*43* Baruch ata.

Het is een Joods gebruik,  om bij alles wat in het dagelijks leven voorkomt een zegen uit te spreken. Zo zijn deze zegeningen volkomen geïntegreerd  in de handelingen van de dag.  Vanaf het moment dat de gelovige Jood zijn ogen opent, tot dat hij gaat slapen, spreekt hij een zegen uit over alles wat er de dag gebeurd en zo  wordt Gods goedheid en genade voortdurend herinnerd door de dag heen.  Er zijn zegeningen voor elk  aspect van het leven;  bij het opstaan, zegent  hij God,  dat Hij het leven heeft geschonken.  Bij het eten zegent hij God, omdat Hij  het brood uit de aarde voortbrengt.  Als hij voor de eerste keer iets doet of ziet gedurende de dag, ( een zonsopgang, een uitgekomen bloem, de eerste woordjes van een kind, enz enz, een eindeloze lijst ) dan zegent hij God, dat hij in staat gesteld is dit tijdstip te bereiken. En zeker  bij de Joodse feesten  b.v.  met Pesach of Chanoeka of bij de Sjabbat worden zegeningen uitgeproken. En al deze zegenigen beginnen  met dezelfde zes Hebreeuwse woorden namelijk:
Buruch ata.... Adonai Eloheinu.... Melech ha'olam. =
Gezegend zijt Gij.....O Here, onze God.... Heerser van het heelal
En dan volgt de zegening b.v.:  Die... ons het leven heeft gegeven,  Die... het brood geschonken heeft,   door Wiens Woord alle dingen geschapen zijn...enz, enz. 
De meeste gelovigen van Jezus Christus zouden dit overdreven vinden. Wij houden onze stille tijd, bidden op onze vaste tijden en gaan dan verder de dag door. En soms schiet het er bij in, als we het te druk hebben of we vergeten het. 
Dan vind ik die joodse zegeningen toch wel mooi,  vooral de eerste zes woorden van de zegeningen.  'Gezegend zijt Gij'.   Hiermee erken ik dat U,  Almachtig bent en ik zie mijn eigen kleinheid  Ik buig mij voor U  en toch heb ik een relatie met U.   O, Here... onze God.   'Here', als vertaling van Adonai, omdat de Jood,  Gods Naam niet uitspreekt.  Maar God heet:  JHWH = JaHWeH   of beter vertaald:  Jahoe-ah.  Dit is  'de Naam' die God bekend heeft gemaakt aan Mozes.  En dan:   'Onze God',   die wij  'in Christus':  Vader mogen noemen.  Zo heel dicht bij.   De laatste twee woorden: Heerser van het heelal.  God als absolute Heerser van  Zijn schepping.   Zijn Heils-Plan ( Plan der aionen)  zal doorgang vinden, ondanks de listen van de tegenstander. Want Hij is de Heerser van  het Heelal.  Dat is het hele Al.  Over alles en allen  is Hij Heerser en zo zal Hij Zich eens openbaren.
Met deze zes Hebreeuwse woorden:  Buruch ata,  Adonai Eloheinu,  Melech ha'olam  is het mogelijk God te danken, eerbied te tonen  en Gods grootheid te erkennen,  zelfs zonder een speciaal onderwerp te noemen  in een specifieke zegening, zoals de Jood dat doet door de dag heen. 
Waarom zouden we dat doen, vraag je je misschien af.  Ik moet dan denken aan een vers in  1 Timoteus 4: 4, waar staat:  'Alles wat God geschapen heeft  is goed  en niets daarvan is verwerpelijk,  als het met dankzegging aanvaard wordt:  want het wordt geheiligd door  het Woord Gods  en door gebed'.   Hoe aanvaarden  wij Gods schepping met dankbaarheid en hoe kunnen wij het heiligen door Gods Woord ?
Het Jodendom kent een zegen waarmee God geëerd wordt om de schepping:    Gezegend zijt Gij,  O, Here,  onze God,  Heerser van het heelal,  door Wiens Woord  alle dingen geschapen zijn. :  Buruch ata,  Adonai  Eloheinu,  Melech Ha'olam,   sh'hakol  n'heeyeh   b'dvaro
Ik vind deze zegeningen een mooie vorm van aanbidding.  Alleen al door de eerste zes wooden van de zegeningen uit te spreken,  kunnen we God eren, onze dankbaarheid  tonen  en God erkennen als de Almachtige Heerser der Aionen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten