Vandaag viert het Joodse Volk de: rosj hasjanah , het 'Nieuwe jaar'. In het Hebreeuws betekenen de woorden: rosj: begin en hasjanah: van het jaar. En natuurlijk begint dit Nieuwe jaar in de avond uren ( plm. 6 uur), zoals elke nieuwe dag voor het joodse volk in de avond begint, als de eeste sterren aan de hemel zichtbaar worden. Als de sjofar (de ramshoorn) geklonken heeft is het Nieuwe jaar begonnen.
Vandaag is het een dag van inkeer en verootmoediging aan de Almachtige God. Het is een ernstige dag die eindigd in de synagoge. De joden geloven dat God op deze dag Zijn 'boek des levens' opent. In dat boek staan niet alleen de namen van alle mensen, maar ook hun daden. Tien dagen lang gaat God na of de slechte daden van de mens betraft moeten worden. De joden proberen zicht op deze dag te herinneren wat ze in het afgelopen jaar verkeerd hebben gedaan. Hun wens naar elkaar toe op de rosh-hasjanah is dan ook: "Moge u voor een goed nieuw jaar opgeschreven zijn".
Op deze dag wordt er veel zoetigheid gegeten, vooral 'honing met appeltjes', dit als voorbereiding van een nieuw zoet jaar.
Rosj-hasjanah is de eerste van de 10 dagen die voorafgaan aan een ander feest: de Grote Verzoendag in het Hebreeuws: jom kippoer. Dit is de heiligste dag van de joodse kalender. Op deze dag beslist God over het lot van de mens in het komende jaar.
In Leviticus 23 lezen we over de feesten die God gegeven heeft aan het Volk Israël. In vers 24 lezen we over het 5e feest: 'In de zevende maand op de eerste der maand, zult gij een rustdag hebben, aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst'.
Het jaartal dat het Joodse Volk aan het nieuwe jaar geven is wel heel bijzonder. Zij (en wij met hen) leven nu in het jaar: 5772. De jaartelling gaat terug naar het begin van de mensheid.
De jaartelling is dan ook heel speciaal. De Bijbelse jaartelling is een maan-zon jaartelling. De maan speelt een grote rol en staat centraal in de maand-dagen. Met als gevolg dat een volle maand altijd op de 15e van een Bijbelse maand valt. Grote feesten zoals Pesach en het Loofhutten feest viert Israël dan ook altijd op de 15e dag van de maand.
De heidens-Christelijke kalender zet de zon centraal. Voor Babylon (in het verleden) en Rome (in onze tijd) is 'de zon' het centrum. De mens is het zonnnetje en het draait allemaal om ons eigen 'ikje'. In de Bijbelse jaartelling staat 'de maan' centraal. De maan heeft geen licht van zichzelf, maar kan wel licht afgeven. Wie geniet er niet van een mooie volle maan in een duistere nacht.
De mensheid als beeld van de maan kan heel verlicht lijken, maar moet teeds erkennen dat hij afhankelijk is van God Zelf, Die ook 'Licht' (hebreeuws: ohr) wordt genoemd. Net als de maan moeten we ons van tijd tot tijd 'ontledigen' en onze opgeblazenheid laten varen, om ons tot God te kunnen keren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten