Met Kerst vieren we eigenlijk twee feesten door elkaar. Wij, gelovigen in de HERE God, de Schepper van hemel en aarde, onze Vader, gedenken op deze dag dat God zijn geliefde Zoon geboren liet worden op aarde, om het zonde probleem in de mens en de wereld op te lossen. Daarnaast vieren we uitbundig het gezellige Romeinse feest: 'Saturnalia' uit de 4e eeuw, met een mooie groene boom in de kamer versierd met alles wat licht geeft en glinsterd, lekker eten en gezelligheid. Om de twee feesten te combineren zetten we onder de versierde groene kerstboom een stalletje met daarin het kindeke Jezus in de kribbe en Maria en Jozef er naast. En.. met de herders, os en ezel, de wijzen uit het oosten ( die volgens de Bijbel een jaar later kwamen) en de engel hangend aan het dak, is het geheel compleet.
Waarom kozen de Christenen van de vroegere jaren voor het heidens feest met de versierde boom en niet voor het feest van de Joden: Chanuka. Het feest dat de Here Jezus zelf ook vierde. ( zie het vorige blog. )
Het feest met de versierde boom is al heel oud. De profeet Jeremia waarschuwde er al voor. in Jeremia 10 vers 2-5 lezen we: 'Zó zegt de HERE: Gewent u niet aan de weg der volkeren en schrik niet voor de tekenen aan de hemel, omdat de volken daarvoor schrikken. Want de handels wijze der volken, die is nietigheid: want als een stukhout heeft men het uit het woud gehakt- arbeid van werkmanshanden met de bijl- met zilver en goud siert men het op, met spijkers en hamers maakt men het vast, zodat het niet waggelt.'
De kerstboom is al heidens-oud, en heeft geen enkele Joods-Christelijke wortels onder haar stam. Over de gehele wereld vierde men in de oudheid het feest van de terukkeer van de zon met een versierde boom in huis omzo de god van de zon te vereren.
In de Germaanse tijd ( in ons deel van de wereld) vierde men het 'Mid-Winterfeest', waarbij men gedacht dat de zon weer meer kracht kreeg aan de hemel en als symbool de groene boom in huis haalde en versierde met glittering om het donker te verdrijven.
In het Mesopatamie en het Babylon van vroeger vierde men rond de 25e december het 'zonne feest'. Het feest van de onoverwinnelijke zon. De stichter van het Babelse Rijk was Nimrod. In Genesis 10:8 wordt geschreven over Nimrod dat hij de eerste wereldbeheerse/dictator was van de Bijbelse geschiedenis.
De Romeinen, zo rond de 3-4e eeuw, noemden het feest op de 25e december: Saturnalia. Vanaf eind december wordt de zon weer sterker, de dagen weer langer en alles wordt weer groen. Om dat te vieren haalde men de groene boom uit het bos en versierde hem.
Gelukkig voor de mensen in het Romeinse Rijk hoefde men met de overgang van het heidendom naar het Rooms Katholieke Christendom, het Saturnalia-feest niet af te schaffen. Men bepaalde gewoon dat de Here Jezus ook op deze dag geboren was, zodat de verering van de zonne-god tesamen kon vallen met Zijn geboorte: 'het Licht der wereld'. In het vorige blog kun je lezen hoe onwaarschijnlijk deze gedachte is.
De hervormer Calvijn heeft geprobeert Kerst af te schaffen, maar dat leidde tot en volksopstand. Het is een illusie te denken dat kerst met haar commercie zo maar zou verdwijnen uit het Christelijke denken, maar er is zeker een zinvol alternatief om gezellige winterdagen te beleven: de 8 dagen van Chanukah ( zie vorig blog).
En het is zeker een gedachte om over na te denken, dat 'de waarheid' van de meerderheid niet altijd tot eer en glorie van God is. en Gods Waarheid zou zijn, want.... je moet 'De Waarheid' niet verwarren met de mening van de meerderheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten