Het voordeel van het werken in een 'evangelische boekwinkel' is, dat je van alle boeken en tijdschriften op het Christelijk gebied, op te hoogte bent. Zo las ik in een blaadje 'de Stem' een artikel over de Here Jezus met als titel: 'Jezus is Overwinnaar!' Daar kan ik 'amen' op zeggen.
Hij is Overwinnaar over zonde en dood door het volbrachte verlossingswerk aan het kruis en Hij zal straks bij Zijn wederkomst op aarde Zijn overwinnaars-macht laten zien, als de 'zevende bazuin' klinkt in de Hemel en luide stemmen zullen klinken, zeggende: 'Het Koningschap is gekomen aan onze Heer' ( Openbaring 19)
Nu is Christus Jezus nog verborgen in 'Gods rechter-hand' in het Overhemelse en kijkt Hij zwijgend toe wat de mens op aarde doet met Zijn genade. "Mijn genade is u genoeg" zei God tegen Paulus.
Maar.....de redaktie van in het blad: 'de Stem' zou het hier niet mee eens zijn. Onder het kopje: 'Jezus regeert !' las ik dat de koninklijke heerschappij van Jezus Christus nu al 'alles en allen' omvat...dat Hij alle ups en downs van ons persoonlijke leven in de hand heeft, en achter alle stormen van de wereldgeschiedenis staat, om dat aan Hem alle macht in de hemel en op aarde gegeven is. Aan Hem is op dit moment alles onderworpen, volgens het artikel, want toen Hij voor de laatste keer met Zijn discipelen sprak heeft Hij gezegd: "Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde" ( Math. 28: 18). Daarna is Hij opgestegen naar de Hemel waar Hij op dit moment alle macht uitoefend, volgens het blaadje 'de Stem'. Alles, zelfs satan en zijn demonische machten zijn onderworpen aan de Verhoogde Christus. Zij kunnen niets doen wat ze willen; ze moeten doen wat Jezus zegt', volgens het artikel. Zelfs de aardse heersers: koningen, presidenten, ministers, moeten doen wat Christus wil. En dat geldt uiteindelijk ook voor de rampen die gebeuren in de natuur. Maar veeg je tranen uit je ogen, zegt het blad: 'de Stem', want in Romeinen 8:28 staat: "...dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben".
Als je het Woord van God niet 'recht snijdt' ( zie blog over rechtsnijden van het Woord) kom je van zelf tot deze uitspraken en inzichten. Dat Christus op dit moment niet regeert, maar dat 'satan' de god dezer eeuw is, hebben ze even niet gelezen in 2 Korintië 4 vers 4. Satan heeft van God de autoriteit gekregen om op dit moment over de schepping te heersen, zodat de mens uit liefde, zich tot God zal wenden. De mens is zelf verantwoordelijk voor zijn daden. Het 'Woord van God' beïnvloed ons, in 'ons denken' door de 'kracht van de Heilige Geest' om goede beslissingen te nemen en God heeft ons Zijn wapenrusting gegeven ( Efz. 6: 10- 18) om de aanvallen van de satanische demonen te weerstaan.
Door zo te denken als beschreven staat in het blaadje 'de Stem', zou je God verantwoordelijk maken voor daden, die je zelf, of anderen te weeg hebben gebracht. Mensen vragen zich dan ook in wanhoop af: 'Waarom God, waarom ? Waarom overkomt mij dit ? U zou toch voor mij zorgen, als ik in U geloof ? Ze komen tot de conclusie dat God niet bestaat, en dat is nou net wat satan in de harten van mensen wil leggen, zodat zijn macht groter wordt. Wat ben ik blij dat het Woord van God ook heel andere inzichten geeft, dat ik door 'Gods geest van wijsheid en geestelijk inzicht'( Kol. 1: 9-10) het Plan van God heb leren kennen. en in alle rust mijn hand in Zijn hand kan leggen en weet dat uiteindelijk alles goed komt, in de toekomende aionen. (met mij... en met Zijn schepping).
woensdag 29 juni 2011
zaterdag 25 juni 2011
*49* Liefdesmaaltijd.
Soms komen er aan de lange snoer van levens-kralen een pareltje, die je graag even wat langer zou willen vast houden. Zo'n pareltje onderging ik vrijdag avond, toen ik samen met de medewerkers van het Joodse Schooltje was uitgenodigd voor een 'shabbat-viering' in de Synagoge in Zuidlaren. Daar aan een brink van groen gras en oude bomen stond een piep klein gebouwtje. Het was niet veel groter dan ons Joodse schoolte in Leek. Na de hartelijke welkomst-sfeer met koffie en soesjes, begon de dienst. Met verbazing zag ik hoe met veel eerbied en liefde (en vooral met blijdschap) psalmen en delen uit de Thora werden bezongen in het Hebreeuws. Dit Volk dat de Here Jezus als Verlosser nog moet leren kennen, buigt vol overgave voor de Almacht van God, Dezelfde God die wij mogen kennen als HEER en onze Vader. Na de dienst werden de tafels gedekt voor de gezamelijke broodmaaltijd, die na de shabbat-dienst van de vrijdag-avond werd genuttigd. Het is een 'liefdesmaaltijd', zoals die in de Evangelieën en Handelingen beschreven staat. We lezen in Handelingen 2: 46, dat de gelovigen elke dag eendrachtig in de Tempel waren en 'het brood braken'. Vele malen in de Bijbel lezen we over het 'brood breken'. Ze leefden als één grote familie bij elkaar en gebruikten dagelijks de maaltijd. Ieder nam naar vermogen eten voor de maaltijd mee, dat dan gezamelijk genuttigd werd. Op deze vrijdag-avond maakte ik zo'n maaltijd mee. Over het speciaal gevlochten brood werd een zegen uitgesproken, in stukken gescheurd (gebroken) en ieder kreeg een deel van het brood. Met een slok wijn werd met: 'L'Chaiem' ( op het leven) geproost, waarna de maaltijd begon. Het was een blijde maaltijd met veel gesprekken en vrolijkheid.
In de Bijbel komen we twee soorten maaltijden tegen. De gezamelijke maaltijd na een dienst (de liefdes-maaltijd) en 'de maaltijd des Heren'. Deze laatste maaltijd wordt één keer per jaar gehouden tijdens de Pesach-viering. Volgens de eerste dag der sabbats-weken op de 14e Abibh werd de 'Seder-maaltijd' gehouden. Een onbesnedene, (een niet Jood), had geen toegang tot deze maaltijd. Het werd thuis gevierd in gezins-verband.en op maar één tijdstip namelijk: in de avond of in de nacht. Het was een gedachtenis-maaltijd en in de Handelingen-tijd was het een geweldige gelegenheid om van Christus: het Ware Lam van God te getuigen, Die het 'nieuwe verbond' met de 12 vertegenwoordigers van het Volk ( de 12 discipelen) gesloten had.
Wij in onze tijd kennen nog een maaltijd, namelijk 'het avond-maal', waar de dominee of voorganger in de ochtend of middag-dienst een stukje brood uitdeelt en iedere gelovige een slokje wijn mag drinken uit de beker die rond gaat. Maar deze vorm van 'avond-maal' zoals die in de kerken gehouden wordt, komen we nergens in de Bijbel tegen. Het is niet een liefdes-maaltijd van Handelingen 2: 46 en ook niet de Sedermaaltijd die één keer per jaar gehouden werd. Waar komt deze vorm van maaltijd vandaan ?
Het is nog een stukje erfenis van de Roomse Kerk. Zij hebben van de twee maaltijden uit de Bijbel een traditie gemaakt met (ongegist) brood en wijn en beweren zelfs, dat het stukje brood op dat moment veranderd in het lichaam van Christus en de wijn veranderd in Zijn bloed. De kerken hebben deze 'traditie van brood en wijn' overgenomen en halen hierbij ook nog de teksten over het Nieuwe Verbond aan. (b.v.: Lucas 22: 20)
Wat is het nu ?.... de gezamlijke liefdes-maaltijd of de Sedermaaltijd van het Joodse Pesach ?
Geen van beiden. Het is 'het niet recht-snijden van het Woord', wat tot gevolg heeft dat beloften die God gegeven heeft aan Zijn Volk, overgenomen worden door gelovigen van deze tijd. ( die denken dat zij nu het geestelijk Israël zijn geworden) Terwijl God juist voor de gelovigen van nu een geweldige Roeping en Hoop in het vooruitzicht heeft gesteld, (die niet wordt gezien).
700 jaar voor Christus zei Hosea: 'Mijn Volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis'. ( Hosea 4: 6), maar gelukkig komt het goed ! want in Jesaja 11 vers 9 lezen we dat in de toekomst: 'de aarde vol zal zijn van de 'kennis des Heren', zoals de wateren de bodem van de zee bedekken'.
In de Bijbel komen we twee soorten maaltijden tegen. De gezamelijke maaltijd na een dienst (de liefdes-maaltijd) en 'de maaltijd des Heren'. Deze laatste maaltijd wordt één keer per jaar gehouden tijdens de Pesach-viering. Volgens de eerste dag der sabbats-weken op de 14e Abibh werd de 'Seder-maaltijd' gehouden. Een onbesnedene, (een niet Jood), had geen toegang tot deze maaltijd. Het werd thuis gevierd in gezins-verband.en op maar één tijdstip namelijk: in de avond of in de nacht. Het was een gedachtenis-maaltijd en in de Handelingen-tijd was het een geweldige gelegenheid om van Christus: het Ware Lam van God te getuigen, Die het 'nieuwe verbond' met de 12 vertegenwoordigers van het Volk ( de 12 discipelen) gesloten had.
Wij in onze tijd kennen nog een maaltijd, namelijk 'het avond-maal', waar de dominee of voorganger in de ochtend of middag-dienst een stukje brood uitdeelt en iedere gelovige een slokje wijn mag drinken uit de beker die rond gaat. Maar deze vorm van 'avond-maal' zoals die in de kerken gehouden wordt, komen we nergens in de Bijbel tegen. Het is niet een liefdes-maaltijd van Handelingen 2: 46 en ook niet de Sedermaaltijd die één keer per jaar gehouden werd. Waar komt deze vorm van maaltijd vandaan ?
Het is nog een stukje erfenis van de Roomse Kerk. Zij hebben van de twee maaltijden uit de Bijbel een traditie gemaakt met (ongegist) brood en wijn en beweren zelfs, dat het stukje brood op dat moment veranderd in het lichaam van Christus en de wijn veranderd in Zijn bloed. De kerken hebben deze 'traditie van brood en wijn' overgenomen en halen hierbij ook nog de teksten over het Nieuwe Verbond aan. (b.v.: Lucas 22: 20)
Wat is het nu ?.... de gezamlijke liefdes-maaltijd of de Sedermaaltijd van het Joodse Pesach ?
Geen van beiden. Het is 'het niet recht-snijden van het Woord', wat tot gevolg heeft dat beloften die God gegeven heeft aan Zijn Volk, overgenomen worden door gelovigen van deze tijd. ( die denken dat zij nu het geestelijk Israël zijn geworden) Terwijl God juist voor de gelovigen van nu een geweldige Roeping en Hoop in het vooruitzicht heeft gesteld, (die niet wordt gezien).
700 jaar voor Christus zei Hosea: 'Mijn Volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis'. ( Hosea 4: 6), maar gelukkig komt het goed ! want in Jesaja 11 vers 9 lezen we dat in de toekomst: 'de aarde vol zal zijn van de 'kennis des Heren', zoals de wateren de bodem van de zee bedekken'.
woensdag 22 juni 2011
*48* Gods zwijgen.
Sinds eeuwen zwijgt God. Hij spreekt niet meer door profeten, niet door apostelen, noch door enig ander openbaring tot ons. Hij zwijgt bij alles wat er gebeurd op aarde. Als mensen elkaar overheersen en hun wil opleggen, als volken elkanders land betreden en moorden, als de goddeloosheid de wereld overheerst, als 'het weerloze' prooi wordt van gewetenloze zondaren, als natuur-geweld de aarde teisterd, ja als dit alles meer en meer toeneemt.....dan zwijgt God ! ! En de gelovige vraagt zich af: Waarom ? Waarom grijpt God niet in ?
Vele gelovigen menen dat God zwijgt omdat er te weinig geloof is. Als we maar meer één waren, als we maar meer om de Heilige Geest baden, als we maar meer heilig leefden, dan zou God wel spreken zo als vroeger, dan zouden de gaven weer terug keren zoals die in 'de Handelingentijd' zo gewoon waren: spreken in tongen, genezingen bij ziekte, blinden die weer ziende werden, doven die weer horen, uitlegggingen van profetieën en voorspellingen in dromen..... enzovoort, enzovoort.
Anderen gaan twijfelen. Zij weten geen oplossing voor dit ongekende lange zwijgen. Zij menen dat God wel had moeten ingrijpen, want Hij is toch de 'Heer der heren' en de 'Konng der koningen' ? ! Hij moet Zich laten horen, de goddelozen verpletteren, Hij moet recht spreken.
Toch ondanks allerlei boosheid en zonden, zwijgt God in onze tijd en dat doet Hij al bijna 2000 jaar. Hij spreekt niet tot de wereld. Hij schijnt doof, als een slapende. Hij antwoordt niet door zichtbaar in te grijpen. Is het een wonder, dat aan het bestaan van God getwijfeld wordt ?
Dit zwijgen is te verklaren als we de Schrift onderzoeken. Het Woord geeft twee redenen voor het stilzwijgen van God. De eerst reden is dat God de mens zijn gang laat gaan en kansen geeft in het leven. Het is thans de 'Dag des mensen'. De mens krijgt alle mogelijkheden het leven te beproeven, alle zonden kunnen worden uitgeleefd. God kijkt zwijgend toe. En God zal blijven zwijgen tot 'de mens uit de aarde' ( de anti-christus) opstaat, om zichzelf als god te laten eren, in de nog te bouwen Tempel in Jeruzalem.
Dit is de nagatieve zijde. De Here zwijgt echter ook om genade te kunnen geven en dat is de positieve kant van het zwijgen van God. Want allen hebben gezondigd en derven ( missen) de Heerlijkheid Gods. Hij spreekt niet zichtbaar of hoorbaar, maar Hij spreekt door Zijn Woord. Niet tot de wereld, maar tot de gelovigen, tot hen die naar Zijn Woord willen horen. En niet alleen door het Woord, maar ook door de werking van Zijn Geest. Tegenover de geest, die nu werkt in 'de kinderen der ongehoorzaamheid', en de zonde, zet Hij de werking van Zijn Geest in. God werkt thans in het verborgene.
Eenmaal zweefde de Geest Gods op de wateren ( Gen 1:2). zo werkt Gods Geest thans in op de mensen, om daar zaden Gods toe te bereiden, die eenmaal in 'de opstanding' (in zijn Wederkomst) zullen komen met een door God gegeven opstandings lichaam. ( 1Cor. 15:36 ).
En dat niet alleen, God zwijgt, omdat Hij in de lange periode een 'Bedeling' geeft, waarin Hij de gelegenheid heeft 'een organisme': De Gemeente toe te bereiden, dat zichzelf even zondig weet als de boze wereld ( al wil het niet in de zonde leven), maar dat niet alleen gerechtvaardigd wordt, maar dat ook met Christus gezet wordt 'in het Over-Hemelse' als Lichaam van Christus, om daar te spreken van Gods veelvuldige wijsheid, en in de komende eeuw een toonbeeld te worden van de uitnemende Rijkdom van Zijn genade. ( Efz. 3: 10).
Dit is een samenvatting van een artikel uit het tijdschrift: 'Uit de Schriften' van het jaar: 1929.
Vele gelovigen menen dat God zwijgt omdat er te weinig geloof is. Als we maar meer één waren, als we maar meer om de Heilige Geest baden, als we maar meer heilig leefden, dan zou God wel spreken zo als vroeger, dan zouden de gaven weer terug keren zoals die in 'de Handelingentijd' zo gewoon waren: spreken in tongen, genezingen bij ziekte, blinden die weer ziende werden, doven die weer horen, uitlegggingen van profetieën en voorspellingen in dromen..... enzovoort, enzovoort.
Anderen gaan twijfelen. Zij weten geen oplossing voor dit ongekende lange zwijgen. Zij menen dat God wel had moeten ingrijpen, want Hij is toch de 'Heer der heren' en de 'Konng der koningen' ? ! Hij moet Zich laten horen, de goddelozen verpletteren, Hij moet recht spreken.
Toch ondanks allerlei boosheid en zonden, zwijgt God in onze tijd en dat doet Hij al bijna 2000 jaar. Hij spreekt niet tot de wereld. Hij schijnt doof, als een slapende. Hij antwoordt niet door zichtbaar in te grijpen. Is het een wonder, dat aan het bestaan van God getwijfeld wordt ?
Dit zwijgen is te verklaren als we de Schrift onderzoeken. Het Woord geeft twee redenen voor het stilzwijgen van God. De eerst reden is dat God de mens zijn gang laat gaan en kansen geeft in het leven. Het is thans de 'Dag des mensen'. De mens krijgt alle mogelijkheden het leven te beproeven, alle zonden kunnen worden uitgeleefd. God kijkt zwijgend toe. En God zal blijven zwijgen tot 'de mens uit de aarde' ( de anti-christus) opstaat, om zichzelf als god te laten eren, in de nog te bouwen Tempel in Jeruzalem.
Dit is de nagatieve zijde. De Here zwijgt echter ook om genade te kunnen geven en dat is de positieve kant van het zwijgen van God. Want allen hebben gezondigd en derven ( missen) de Heerlijkheid Gods. Hij spreekt niet zichtbaar of hoorbaar, maar Hij spreekt door Zijn Woord. Niet tot de wereld, maar tot de gelovigen, tot hen die naar Zijn Woord willen horen. En niet alleen door het Woord, maar ook door de werking van Zijn Geest. Tegenover de geest, die nu werkt in 'de kinderen der ongehoorzaamheid', en de zonde, zet Hij de werking van Zijn Geest in. God werkt thans in het verborgene.
Eenmaal zweefde de Geest Gods op de wateren ( Gen 1:2). zo werkt Gods Geest thans in op de mensen, om daar zaden Gods toe te bereiden, die eenmaal in 'de opstanding' (in zijn Wederkomst) zullen komen met een door God gegeven opstandings lichaam. ( 1Cor. 15:36 ).
En dat niet alleen, God zwijgt, omdat Hij in de lange periode een 'Bedeling' geeft, waarin Hij de gelegenheid heeft 'een organisme': De Gemeente toe te bereiden, dat zichzelf even zondig weet als de boze wereld ( al wil het niet in de zonde leven), maar dat niet alleen gerechtvaardigd wordt, maar dat ook met Christus gezet wordt 'in het Over-Hemelse' als Lichaam van Christus, om daar te spreken van Gods veelvuldige wijsheid, en in de komende eeuw een toonbeeld te worden van de uitnemende Rijkdom van Zijn genade. ( Efz. 3: 10).
Dit is een samenvatting van een artikel uit het tijdschrift: 'Uit de Schriften' van het jaar: 1929.
zaterdag 18 juni 2011
*47* Zoon-plaats.
In Efzeze 1 vers 5 lezen we dat God ons, 'in liefde' van te voren ertoe bestemd heeft, ons als zonen van Hem aan te nemen door Jezus Christus'. Dit is een geweldige toezegging, dat God te voren bepaald heeft (vóór de grondlegging = nederwerping der wereld ) dat er een groep mensen ( gelovigen in Christus Jezus) zou zijn, die in het Zoon-schap van Christus zouden delen. Hiervoor hebben wij niets hoeven doen, dan alleen: 'geloven' wat God zegt in Zijn Woord. Wij als 'Lichaam van Christus' mogen delen in het Hoofd-schap van Christus Jezus. Wij hebben 'de plaats boven alles' gekregen, waar Christus gezeten is ter rechterhand Gods = in de macht van God. Hij heeft ons het zoon-schap (= Grieks: huiothesia), gegeven. Hierdoor zijn wij bestemd met Christus te delen in Zijn erfenis. Als alles in de toekomst gesteld wordt onder Zijn voeten, dan wordt het ook gesteld onder onze voeten. Dat is met ons menselijk verstand niet te bevatten. Wij hoeven op deze zegening alleen maar onze hand te leggen en het ons in geloof toe te eigenenen. Wij bevinden ons nu reeds geestelijk in de troon ( macht) van God en zijn boven alles gesteld met Christus; boven alle overheden en machten en heerschappijen van hemelen en aarde. Wij waren al door het bloed van Jezus gerechtvaardigd en nu komt er nog iets bij: het Nieuwe Leven, door de 'Heilige Geest der belofte' en bovendien worden we nog verhoogd en gezet op de plaats waar Zijn Zoon is gesteld ( ter rechterhand Gods) op de Zoon-plaats.
En wat nu nog geestelijk is, zullen we straks, als onze tijd gekomen is, en wij dit aardse lichaam verruilen voor een 'geestelijk verheerlijkt lichaam', dan zullen wij zien, wat wij altijd geloofd hebben.
De uitdrukking 'zoon-plaats' en 'zoon-schap' komen ons, met onze Nederlandse-wetgeving onbekend voor. Wij kennen wel de term: 'adoptie van een kind' als dit kind als zoon of dochter wordt opgenomen in een gezin. In de tijd dat de Here Jezus op aarde was, waren deze begrippen heel normaal in het Romeinse recht. Een vader had toen veel rechten. Hij kon als de tijden slecht werden, zijn zoon verkopen als slaaf. Als kind had je dan ook te vrezen voor de geest van slavernij. ( Rom. 8: 15) Daarin tegen kon een vader ook iemand die zijn zoon niet was, aannemen als zoon. Hij kon zelfs een slaaf aanstellen tot zijn zoon. Hiervoor had hij 7 getuigen nodig, met 7 zegels op het document. (In Openbaring komen wij ook 7 zegels tegen als Christus de boekrol (= testament = erfdeel) opent met 7 getuigen.) Een geadopteerde zoon kon niet weer verkocht worden als slaaf. Hij hoefde dus niet te vrezen, zoals de eigen zoon dat wel deed. De geadopteerde zoon was toegetreden tot het gezin en hij kreeg een 'nieuwe naam'. Hij was de officiële zoon geworden van de vader.
Waarom deed een vader dat in die tijd ? Het ging hier niet om bezit, maar om aanzien, een positie in de maatschappij. De zoon erfde de verantwoordelijkheid. De macht ging op hem over. In die tijd werd dat veel gedaan met het Ceasar-schap. Het Ceasar-schap ging niet over op de eigen bloed lijn van de heersende Ceasar, maar altijd op een aangenomen zoon.
Toen Paulus sprak over het 'zoon-schap' en 'zoon-plaats', was dat in die tijd goed te begrijpen. De gelovigen begrepen dat God de Vader hen aangenomen had als zoon en dat zij op deze grond alle rechten gekregen hadden als erfgenaam en dat ze als geadopteerde zoon nooit meer hoefden te vrezen voor slavernij.
Het zoon-schap komt 5 keer voor in het Nieuwe Testament, en alleen in de brieven van Paulus. Deze teksten zijn te vinden in: Romeinen 8: 15, ( hetzelfde vers waar het ook over de slavernij gaat), en vers 23. Hier wordt het zoonschap bekend gemaakt voor de Rechtvaardigen uit de Handelingen-tijd. In Romeinen 9 vers 4, lezen we over de zoonschap van Israël. In Galaten 4 vers 5, lezen we over de rechten van zonen = huiothesia....en in Efeze 1 vers 5, wordt omschreven hoe wij, als 'gelovigen van Christus Jezus' in het zoon-schap aangenomen worden. Als bewijs hiervan zijn wij met de 'Heilige Geest der belofte' verzegeld, die een onderpand is van ons erfdeel, tot lossing van het ons toegekende bezit.
Deze 'zoon-plaats' geeft ons zekerheid, en vreugde, maar ook verantwoordelijkheid. Laten wij niet vergeten onze 'Roeping waardig te wandelen'. Kijk daarom eens naar het blog van 12 April, over onze waardige wandel in Christus.
En wat nu nog geestelijk is, zullen we straks, als onze tijd gekomen is, en wij dit aardse lichaam verruilen voor een 'geestelijk verheerlijkt lichaam', dan zullen wij zien, wat wij altijd geloofd hebben.
De uitdrukking 'zoon-plaats' en 'zoon-schap' komen ons, met onze Nederlandse-wetgeving onbekend voor. Wij kennen wel de term: 'adoptie van een kind' als dit kind als zoon of dochter wordt opgenomen in een gezin. In de tijd dat de Here Jezus op aarde was, waren deze begrippen heel normaal in het Romeinse recht. Een vader had toen veel rechten. Hij kon als de tijden slecht werden, zijn zoon verkopen als slaaf. Als kind had je dan ook te vrezen voor de geest van slavernij. ( Rom. 8: 15) Daarin tegen kon een vader ook iemand die zijn zoon niet was, aannemen als zoon. Hij kon zelfs een slaaf aanstellen tot zijn zoon. Hiervoor had hij 7 getuigen nodig, met 7 zegels op het document. (In Openbaring komen wij ook 7 zegels tegen als Christus de boekrol (= testament = erfdeel) opent met 7 getuigen.) Een geadopteerde zoon kon niet weer verkocht worden als slaaf. Hij hoefde dus niet te vrezen, zoals de eigen zoon dat wel deed. De geadopteerde zoon was toegetreden tot het gezin en hij kreeg een 'nieuwe naam'. Hij was de officiële zoon geworden van de vader.
Waarom deed een vader dat in die tijd ? Het ging hier niet om bezit, maar om aanzien, een positie in de maatschappij. De zoon erfde de verantwoordelijkheid. De macht ging op hem over. In die tijd werd dat veel gedaan met het Ceasar-schap. Het Ceasar-schap ging niet over op de eigen bloed lijn van de heersende Ceasar, maar altijd op een aangenomen zoon.
Toen Paulus sprak over het 'zoon-schap' en 'zoon-plaats', was dat in die tijd goed te begrijpen. De gelovigen begrepen dat God de Vader hen aangenomen had als zoon en dat zij op deze grond alle rechten gekregen hadden als erfgenaam en dat ze als geadopteerde zoon nooit meer hoefden te vrezen voor slavernij.
Het zoon-schap komt 5 keer voor in het Nieuwe Testament, en alleen in de brieven van Paulus. Deze teksten zijn te vinden in: Romeinen 8: 15, ( hetzelfde vers waar het ook over de slavernij gaat), en vers 23. Hier wordt het zoonschap bekend gemaakt voor de Rechtvaardigen uit de Handelingen-tijd. In Romeinen 9 vers 4, lezen we over de zoonschap van Israël. In Galaten 4 vers 5, lezen we over de rechten van zonen = huiothesia....en in Efeze 1 vers 5, wordt omschreven hoe wij, als 'gelovigen van Christus Jezus' in het zoon-schap aangenomen worden. Als bewijs hiervan zijn wij met de 'Heilige Geest der belofte' verzegeld, die een onderpand is van ons erfdeel, tot lossing van het ons toegekende bezit.
Deze 'zoon-plaats' geeft ons zekerheid, en vreugde, maar ook verantwoordelijkheid. Laten wij niet vergeten onze 'Roeping waardig te wandelen'. Kijk daarom eens naar het blog van 12 April, over onze waardige wandel in Christus.
dinsdag 14 juni 2011
*46* Simeon en Hanna.
Een tijdje geleden hoorde ik een overdenking over Simeon en Hanna. Hier in was een symboliek te vinden over de voortgang van het Plan van God met Zijn schepping. Dat verwacht je niet uit het 'Evangelie van Lucas', en daarom was het des te verrassender. In Lucas 2: 22 tot 39 lezen we over Maria en Jozef, die de Here Jezus als pasgeborene brengen naar de Tempel in Jeruzalem, zoals dat gebruikelijk was, om Hem de Here God voor te stellen en een offer te brengen. En daar aan de poort zat een man, genaamd: Simeon, die de Vertroosting van Israël verwachtte. Geleid door de Geest kwam hij in de Tempel. "Mijn ogen hebben Uw Heil gezien, dat Gij bereid hebt voor alle volkeren; licht tot openbaring voor de heidenen en heerlijkheid voor Uw volk Israël'. Wonderlijk dat Simeon het hier als eerst heeft over de volkeren en de heidenen, die het Heil zullen zien en dan over Israël. Dat lezen we ook in Handelingen 28 vers 28. 'Het Heil Gods ( de persoon Here Jezus) is aan de heidenen gezonden, die zullen horen'. De naam Simeon betekend in het Hebreeuws: horen, 'de horende'. De heidenen hebben dan ook als eerste gehoor gegeven aan het Evangelie van Christus. De prediking over het Koninkrijk Gods is als eerst wel aangeboden aan Israël, maar die hebben niet willen horen, want hun oren waren hardhorend geworden. Simeon had gelijk gekregen; het Heil is gebracht voor het aangezicht van alle volkeren. In Colossenzen 1: 25 lezen we dat Paulus (als apostel der heidenen) het Woord Gods tot zijn volle recht heeft doen komen; het Evangelie van het Geheimenis: Christus (het Heil) onder u, de Hoop der Heerlijkheid. In die tijd leven we nu !
Als tweede wordt genoemd Hanna, een profetes. Een profetes is iemand die inzicht heeft gekregen in het handelen van God en dit doorgeeft aan het Volk. Er was toen nog geen Bijbel, zoals in onze tijd om Gods Plan te ontdekken. Haar naam: Hanna betekend 'bede om genade'. Van Hanna wordt verteld dat zij uit de stam Aser komt, één van de zonen van Jacob. Het is hier gelijk duidelijk dat het hier betrekking heeft op Israël. ( bij Simeon werd zijn afkomst niet vermeld) Wat verder nog verteld wordt is dat haar man is gestorven en dat zij weduwe is geworden, net zo als Israël nu is. Ook Israël is zonder man en Lo-Ami in de ogen van God. Hanna kwam er bij staan en zij loofde mede God en sprak over Hem tot allen, die voor Jeruzalem verlossing verwachtten. Hanna is een type van Israël, die in de toekomst de Here Jezus als hun Messias zullen verwachten.
Wat is de Bijbel toch een geweldig boek, dat al in het begin van het leven van de Here Jezus laat zien, hoe de voortgang van Gods Plan met Zijn schepping zal gaan.
Als tweede wordt genoemd Hanna, een profetes. Een profetes is iemand die inzicht heeft gekregen in het handelen van God en dit doorgeeft aan het Volk. Er was toen nog geen Bijbel, zoals in onze tijd om Gods Plan te ontdekken. Haar naam: Hanna betekend 'bede om genade'. Van Hanna wordt verteld dat zij uit de stam Aser komt, één van de zonen van Jacob. Het is hier gelijk duidelijk dat het hier betrekking heeft op Israël. ( bij Simeon werd zijn afkomst niet vermeld) Wat verder nog verteld wordt is dat haar man is gestorven en dat zij weduwe is geworden, net zo als Israël nu is. Ook Israël is zonder man en Lo-Ami in de ogen van God. Hanna kwam er bij staan en zij loofde mede God en sprak over Hem tot allen, die voor Jeruzalem verlossing verwachtten. Hanna is een type van Israël, die in de toekomst de Here Jezus als hun Messias zullen verwachten.
Wat is de Bijbel toch een geweldig boek, dat al in het begin van het leven van de Here Jezus laat zien, hoe de voortgang van Gods Plan met Zijn schepping zal gaan.
maandag 13 juni 2011
*45* Gods Heils-Plan.
Ik zou dit blog kunnen beginnen met een tekst uit Galaten 1: 'Het verbaast mij, dat gij u zo schielijk van degene, die u door de 'genade van Christus' geroepen heeft, laat afbrengen tot een ander (soortig) evangelie.....'
We horen 'een overdenking' over de oordelen die in de toekomst komen over de heidenen en we denken dat deze oordeel over onze kinderen (die niet gelovig zijn) zullen komen. Want dat staat er toch in Openbaring 19,.... ' En uit Zijn mond ( van de Getrouwe en Waarachtige = de Christus op het witte paard ) komt een scherp zwaard ( het Woord) om daarmede de heidenen te slaan... ' En dan lezen we ook nog over een ijzeren staf en over de gramschap van toorn.... en we denken het ergste voor onze geliefden, die de Here Jezus niet kennen of zelfs niet willen kennen.
Mij komt dan altijd de geweldige studie's van Denijs naar boven over zijn 'ongelovige buurman'. Hoe verbaast zijn buurman zal zijn, als hij toch op zal staan uit de dood (ook al geloofde hij dat niet) en dan in staat wordt gesteld de Christus te leren kennen als zijnVerlosser. Dat is toch heel wat anders, dan het hoeden met een ijzeren staf. We moeten beproeven de dingen die verschillen in het Woord van God. Openbaring gaat over de tijd als het 'Lichaam van Christus' in het Over-Hemelse reeds voltallig is geworden. De 'Tusssen-tijd' die nu heerst, is dan voorbij. De tijd dat God genadig is voor alle mensen is afgelopen. God neemt de draad met Israël weer op. Het Koninkrijk op aarde wordt opgericht, en er gaan heel andere regels gelden dan in onze tijd. 'Geloof' is de grootste voorwaarde om het Koninkrijk te kunnen beërven. In 'die tijd' zullen er verschillende opstandingen plaats vinden. Niet alleen het Volk van Israël zal uit de dood opstaan, maar allen die geboren zijn uit Adam ( en dat is de gehele mensheid) zullen opstaan uit de dood. Alle knie zal buigen voor Christus. en wie Hem niet als Verlosser wil erkennen, zal vernietigd worden ( samen met de satan en zijn trawanten). Er is in die tijd geen mededogen voor de tegenstanders van God. Elke ochtend zal er door Christus recht worden gesproken.
God wil ( wenst) dat alle mensen behouden worden en velen zullen Hem erkennen als Verlosser. Ook onze ongelovige kinderen of geliefden, die Hem in deze tussen tijd niet hebben leren kennen ( niet hebben willen leren kennen) zullen dan voor Hem geteld worden met hun werken van het leven. Hun zonden en misstappen die zij begaan hebben in het aardse leven, zijn nog niet vergeven en weggedaan, maar Gods genade is groot, als ze erkennen Hem nodig te hebben als Verlosser. Zij zullen Hem dan toebehoren en met Hem leven, de duizend jaar dat het Koninkrijk op aarde duurt. Op den duur zullen zij met Hem zijn, als Hij 'alles in allen' zal zijn in de Volmaakte tijd, waar wij als 'Lichaam van Christus' nu reeds toe behoren.
En de mensen in deze tijd die de boodschap van de Verborgenheid niet willen horen. Die blijven steken in het kindschap van het geloof, en het 'Evangelie van het Koninkrijk' blijven volgen ? ?
Ook zij zullen als ze opstaan uit de dood, hun Heer en Meester ontmoeten in het Koninkrijk op aarde. Zij hebben het 'evangelie van Johannes' als uitgangs punt, want dat geloven zij op dit moment. Zij zijn de kinderen Gods en behoren Hem toe. Hun zonden zijn vergeven en in Heerlijkheid zullen zij het Koninkrijk beërven als kinderen. Zij behoren niet tot een bepaalde Roeping of tot het Zoonschap. Maar op den duur zullen ook zij komen tot de Volmaaktheid in Christus; als God alles in allen zal zijn. God komt met een ieder van ons tot Zijn doel. Het is Gods werk en vaak lopen we Hem voor de voeten, omdat we het op onze manier willen doen. Je kunt het Evangelie van genade niet opdringen, dat geeft koude harten en hete hoofden. Ook ik heb menig maal deze fout gemaakt. Nu heb ik het los gelaten en overgeven aan God. Hij kent zijn Uitverkorenen. Wij kunnen alleen 'de liefde van Christus' in ons hart laten zien, aan onze kinderen en geliefden waar we zo bezord om zijn.
We horen 'een overdenking' over de oordelen die in de toekomst komen over de heidenen en we denken dat deze oordeel over onze kinderen (die niet gelovig zijn) zullen komen. Want dat staat er toch in Openbaring 19,.... ' En uit Zijn mond ( van de Getrouwe en Waarachtige = de Christus op het witte paard ) komt een scherp zwaard ( het Woord) om daarmede de heidenen te slaan... ' En dan lezen we ook nog over een ijzeren staf en over de gramschap van toorn.... en we denken het ergste voor onze geliefden, die de Here Jezus niet kennen of zelfs niet willen kennen.
Mij komt dan altijd de geweldige studie's van Denijs naar boven over zijn 'ongelovige buurman'. Hoe verbaast zijn buurman zal zijn, als hij toch op zal staan uit de dood (ook al geloofde hij dat niet) en dan in staat wordt gesteld de Christus te leren kennen als zijnVerlosser. Dat is toch heel wat anders, dan het hoeden met een ijzeren staf. We moeten beproeven de dingen die verschillen in het Woord van God. Openbaring gaat over de tijd als het 'Lichaam van Christus' in het Over-Hemelse reeds voltallig is geworden. De 'Tusssen-tijd' die nu heerst, is dan voorbij. De tijd dat God genadig is voor alle mensen is afgelopen. God neemt de draad met Israël weer op. Het Koninkrijk op aarde wordt opgericht, en er gaan heel andere regels gelden dan in onze tijd. 'Geloof' is de grootste voorwaarde om het Koninkrijk te kunnen beërven. In 'die tijd' zullen er verschillende opstandingen plaats vinden. Niet alleen het Volk van Israël zal uit de dood opstaan, maar allen die geboren zijn uit Adam ( en dat is de gehele mensheid) zullen opstaan uit de dood. Alle knie zal buigen voor Christus. en wie Hem niet als Verlosser wil erkennen, zal vernietigd worden ( samen met de satan en zijn trawanten). Er is in die tijd geen mededogen voor de tegenstanders van God. Elke ochtend zal er door Christus recht worden gesproken.
God wil ( wenst) dat alle mensen behouden worden en velen zullen Hem erkennen als Verlosser. Ook onze ongelovige kinderen of geliefden, die Hem in deze tussen tijd niet hebben leren kennen ( niet hebben willen leren kennen) zullen dan voor Hem geteld worden met hun werken van het leven. Hun zonden en misstappen die zij begaan hebben in het aardse leven, zijn nog niet vergeven en weggedaan, maar Gods genade is groot, als ze erkennen Hem nodig te hebben als Verlosser. Zij zullen Hem dan toebehoren en met Hem leven, de duizend jaar dat het Koninkrijk op aarde duurt. Op den duur zullen zij met Hem zijn, als Hij 'alles in allen' zal zijn in de Volmaakte tijd, waar wij als 'Lichaam van Christus' nu reeds toe behoren.
En de mensen in deze tijd die de boodschap van de Verborgenheid niet willen horen. Die blijven steken in het kindschap van het geloof, en het 'Evangelie van het Koninkrijk' blijven volgen ? ?
Ook zij zullen als ze opstaan uit de dood, hun Heer en Meester ontmoeten in het Koninkrijk op aarde. Zij hebben het 'evangelie van Johannes' als uitgangs punt, want dat geloven zij op dit moment. Zij zijn de kinderen Gods en behoren Hem toe. Hun zonden zijn vergeven en in Heerlijkheid zullen zij het Koninkrijk beërven als kinderen. Zij behoren niet tot een bepaalde Roeping of tot het Zoonschap. Maar op den duur zullen ook zij komen tot de Volmaaktheid in Christus; als God alles in allen zal zijn. God komt met een ieder van ons tot Zijn doel. Het is Gods werk en vaak lopen we Hem voor de voeten, omdat we het op onze manier willen doen. Je kunt het Evangelie van genade niet opdringen, dat geeft koude harten en hete hoofden. Ook ik heb menig maal deze fout gemaakt. Nu heb ik het los gelaten en overgeven aan God. Hij kent zijn Uitverkorenen. Wij kunnen alleen 'de liefde van Christus' in ons hart laten zien, aan onze kinderen en geliefden waar we zo bezord om zijn.
zaterdag 11 juni 2011
*44* Nieuwe mens.
In Efz. 4: 24, lezen we over de Nieuwe mens. We worden verjongd door de geest van ons denken en doen de Nieuwe mens ( Grieks: anthropos) aan als een nieuw kleed, die naar de wil van God geschapen is. Wanneer een mens tot geloof komt, vindt er wat het 'innerlijk' betreft een opstanding plaats, waardoor de Nieuwe mens tot leven komt. We worden met kracht versterkt door Zijn Geest in de inwendige mens ( Efz. 3: 16) opdat Christus, door het geloof in onze harten woning kan maken. Alles is Christus geworden. We zijn 'levend gemaakt' met Christus, 'mede gezet' in het Over-Hemelse en 'opgewekt' door het geloof van Christus. Hij heeft ons het 'Nieuwe Leven' geschonken, door vrijwillig de weg te gaan, tot en met het volbrachte werk aan het kruis. Zoek de dingen die Boven zijn, en zie je zelf zoals Christus je ziet, is de boodschap.
De Nieuwe mens is een scheppings daad van God in ons leven, maar is niet het doel op zich. De Nieuwe mens moet groeien tot volkomenheid, en naar het Hoofd ( = Christus) opwassen. Het moet worden opgebouwd tot een Volkomen man (= volwassen heid in geloof). Bedenk daarbij wie je vroeger was en nu geworden bent, want we zijn in Christus geschapen en hebben de vrije toegang tot onze Vader. De Israëlieten hadden maar één maal per jaar, via de Hoge Priester toegang tot God in de Tempel: in het 'Heilige der Heilige', maar wij mogen elke dag tot de Vader komen. ( Efz. 2: 18) We moeten ons zelf zien als de 'Nieuwe mens' en alles wat daar bij hoort en het ons toe-eigenen, door persoonlijk bezig te zijn met de dingen van de Vader. Dat vraagt 'tijd' voor overpeinzing en verandering van denken ( epi-gnoosis). Het oude is voorbij gegaan....zie 'Het Nieuwe' is gekomen.
Morgen vieren we Pinksteren en lezen we Handelingen 2; over de apostelen, die bijéén waren om het Pinksterfeest te vieren in Jeruzalem. Voor hen was het een groot 'bekeringsfeest', ter herinnering aan de bekering van de Israël bij de berg Sinai. Met een huiveringwekkende Stem daalde God neer op de berg ( Exodes 19) 'En de berg Sinai stond geheel in rook, omdat de HERE daarop nederdaalde in vuur'. Het Volk keerde radicaal om van een onsamenhangend slaven volkje tot een uniek 'Gods-Volk', met een unieke roeping: 'gij zijt voor Mij een koninkrijk van priesters, een heilig Volk'. (vers 6) Eeuwen later in Jeruzalem daalde God opnieuw neder te midden van Zijn volk. Dit maal in een Heilige Windvlaag en met Vurige Vlammen op de hoofden van de apostelen. En werden de lafhartige vissers uit Galiléa, radicaal bekeerd tot onverschrokken getuigen voor het 'Koninkrijk Gods'.
Wij, in onze tijd zijn veranderd van de 'oude-mens' in: de Nieuwe mens, toen de Geest van God ons vulde met Zijn kracht. Wij zijn (persoonlijk) zelf en samen de Nieuwe mens geworden, in het 'Lichaam van Christus', wij zijn tot een tempel, heilig in de Heer, een woonstede Gods in de geest en dat geeft ons 'Overwinnings leven'.
De Nieuwe mens is een scheppings daad van God in ons leven, maar is niet het doel op zich. De Nieuwe mens moet groeien tot volkomenheid, en naar het Hoofd ( = Christus) opwassen. Het moet worden opgebouwd tot een Volkomen man (= volwassen heid in geloof). Bedenk daarbij wie je vroeger was en nu geworden bent, want we zijn in Christus geschapen en hebben de vrije toegang tot onze Vader. De Israëlieten hadden maar één maal per jaar, via de Hoge Priester toegang tot God in de Tempel: in het 'Heilige der Heilige', maar wij mogen elke dag tot de Vader komen. ( Efz. 2: 18) We moeten ons zelf zien als de 'Nieuwe mens' en alles wat daar bij hoort en het ons toe-eigenen, door persoonlijk bezig te zijn met de dingen van de Vader. Dat vraagt 'tijd' voor overpeinzing en verandering van denken ( epi-gnoosis). Het oude is voorbij gegaan....zie 'Het Nieuwe' is gekomen.
Morgen vieren we Pinksteren en lezen we Handelingen 2; over de apostelen, die bijéén waren om het Pinksterfeest te vieren in Jeruzalem. Voor hen was het een groot 'bekeringsfeest', ter herinnering aan de bekering van de Israël bij de berg Sinai. Met een huiveringwekkende Stem daalde God neer op de berg ( Exodes 19) 'En de berg Sinai stond geheel in rook, omdat de HERE daarop nederdaalde in vuur'. Het Volk keerde radicaal om van een onsamenhangend slaven volkje tot een uniek 'Gods-Volk', met een unieke roeping: 'gij zijt voor Mij een koninkrijk van priesters, een heilig Volk'. (vers 6) Eeuwen later in Jeruzalem daalde God opnieuw neder te midden van Zijn volk. Dit maal in een Heilige Windvlaag en met Vurige Vlammen op de hoofden van de apostelen. En werden de lafhartige vissers uit Galiléa, radicaal bekeerd tot onverschrokken getuigen voor het 'Koninkrijk Gods'.
Wij, in onze tijd zijn veranderd van de 'oude-mens' in: de Nieuwe mens, toen de Geest van God ons vulde met Zijn kracht. Wij zijn (persoonlijk) zelf en samen de Nieuwe mens geworden, in het 'Lichaam van Christus', wij zijn tot een tempel, heilig in de Heer, een woonstede Gods in de geest en dat geeft ons 'Overwinnings leven'.
zaterdag 4 juni 2011
*43* Baruch ata.
Het is een Joods gebruik, om bij alles wat in het dagelijks leven voorkomt een zegen uit te spreken. Zo zijn deze zegeningen volkomen geïntegreerd in de handelingen van de dag. Vanaf het moment dat de gelovige Jood zijn ogen opent, tot dat hij gaat slapen, spreekt hij een zegen uit over alles wat er de dag gebeurd en zo wordt Gods goedheid en genade voortdurend herinnerd door de dag heen. Er zijn zegeningen voor elk aspect van het leven; bij het opstaan, zegent hij God, dat Hij het leven heeft geschonken. Bij het eten zegent hij God, omdat Hij het brood uit de aarde voortbrengt. Als hij voor de eerste keer iets doet of ziet gedurende de dag, ( een zonsopgang, een uitgekomen bloem, de eerste woordjes van een kind, enz enz, een eindeloze lijst ) dan zegent hij God, dat hij in staat gesteld is dit tijdstip te bereiken. En zeker bij de Joodse feesten b.v. met Pesach of Chanoeka of bij de Sjabbat worden zegeningen uitgeproken. En al deze zegenigen beginnen met dezelfde zes Hebreeuwse woorden namelijk:
Buruch ata.... Adonai Eloheinu.... Melech ha'olam. =
Gezegend zijt Gij.....O Here, onze God.... Heerser van het heelal.
En dan volgt de zegening b.v.: Die... ons het leven heeft gegeven, Die... het brood geschonken heeft, door Wiens Woord alle dingen geschapen zijn...enz, enz.
De meeste gelovigen van Jezus Christus zouden dit overdreven vinden. Wij houden onze stille tijd, bidden op onze vaste tijden en gaan dan verder de dag door. En soms schiet het er bij in, als we het te druk hebben of we vergeten het.
Dan vind ik die joodse zegeningen toch wel mooi, vooral de eerste zes woorden van de zegeningen. 'Gezegend zijt Gij'. Hiermee erken ik dat U, Almachtig bent en ik zie mijn eigen kleinheid Ik buig mij voor U en toch heb ik een relatie met U. O, Here... onze God. 'Here', als vertaling van Adonai, omdat de Jood, Gods Naam niet uitspreekt. Maar God heet: JHWH = JaHWeH of beter vertaald: Jahoe-ah. Dit is 'de Naam' die God bekend heeft gemaakt aan Mozes. En dan: 'Onze God', die wij 'in Christus': Vader mogen noemen. Zo heel dicht bij. De laatste twee woorden: Heerser van het heelal. God als absolute Heerser van Zijn schepping. Zijn Heils-Plan ( Plan der aionen) zal doorgang vinden, ondanks de listen van de tegenstander. Want Hij is de Heerser van het Heelal. Dat is het hele Al. Over alles en allen is Hij Heerser en zo zal Hij Zich eens openbaren.
Met deze zes Hebreeuwse woorden: Buruch ata, Adonai Eloheinu, Melech ha'olam is het mogelijk God te danken, eerbied te tonen en Gods grootheid te erkennen, zelfs zonder een speciaal onderwerp te noemen in een specifieke zegening, zoals de Jood dat doet door de dag heen.
Waarom zouden we dat doen, vraag je je misschien af. Ik moet dan denken aan een vers in 1 Timoteus 4: 4, waar staat: 'Alles wat God geschapen heeft is goed en niets daarvan is verwerpelijk, als het met dankzegging aanvaard wordt: want het wordt geheiligd door het Woord Gods en door gebed'. Hoe aanvaarden wij Gods schepping met dankbaarheid en hoe kunnen wij het heiligen door Gods Woord ?
Het Jodendom kent een zegen waarmee God geëerd wordt om de schepping: Gezegend zijt Gij, O, Here, onze God, Heerser van het heelal, door Wiens Woord alle dingen geschapen zijn. : Buruch ata, Adonai Eloheinu, Melech Ha'olam, sh'hakol n'heeyeh b'dvaro.
Ik vind deze zegeningen een mooie vorm van aanbidding. Alleen al door de eerste zes wooden van de zegeningen uit te spreken, kunnen we God eren, onze dankbaarheid tonen en God erkennen als de Almachtige Heerser der Aionen.
Buruch ata.... Adonai Eloheinu.... Melech ha'olam. =
Gezegend zijt Gij.....O Here, onze God.... Heerser van het heelal.
En dan volgt de zegening b.v.: Die... ons het leven heeft gegeven, Die... het brood geschonken heeft, door Wiens Woord alle dingen geschapen zijn...enz, enz.
De meeste gelovigen van Jezus Christus zouden dit overdreven vinden. Wij houden onze stille tijd, bidden op onze vaste tijden en gaan dan verder de dag door. En soms schiet het er bij in, als we het te druk hebben of we vergeten het.
Dan vind ik die joodse zegeningen toch wel mooi, vooral de eerste zes woorden van de zegeningen. 'Gezegend zijt Gij'. Hiermee erken ik dat U, Almachtig bent en ik zie mijn eigen kleinheid Ik buig mij voor U en toch heb ik een relatie met U. O, Here... onze God. 'Here', als vertaling van Adonai, omdat de Jood, Gods Naam niet uitspreekt. Maar God heet: JHWH = JaHWeH of beter vertaald: Jahoe-ah. Dit is 'de Naam' die God bekend heeft gemaakt aan Mozes. En dan: 'Onze God', die wij 'in Christus': Vader mogen noemen. Zo heel dicht bij. De laatste twee woorden: Heerser van het heelal. God als absolute Heerser van Zijn schepping. Zijn Heils-Plan ( Plan der aionen) zal doorgang vinden, ondanks de listen van de tegenstander. Want Hij is de Heerser van het Heelal. Dat is het hele Al. Over alles en allen is Hij Heerser en zo zal Hij Zich eens openbaren.
Met deze zes Hebreeuwse woorden: Buruch ata, Adonai Eloheinu, Melech ha'olam is het mogelijk God te danken, eerbied te tonen en Gods grootheid te erkennen, zelfs zonder een speciaal onderwerp te noemen in een specifieke zegening, zoals de Jood dat doet door de dag heen.
Waarom zouden we dat doen, vraag je je misschien af. Ik moet dan denken aan een vers in 1 Timoteus 4: 4, waar staat: 'Alles wat God geschapen heeft is goed en niets daarvan is verwerpelijk, als het met dankzegging aanvaard wordt: want het wordt geheiligd door het Woord Gods en door gebed'. Hoe aanvaarden wij Gods schepping met dankbaarheid en hoe kunnen wij het heiligen door Gods Woord ?
Het Jodendom kent een zegen waarmee God geëerd wordt om de schepping: Gezegend zijt Gij, O, Here, onze God, Heerser van het heelal, door Wiens Woord alle dingen geschapen zijn. : Buruch ata, Adonai Eloheinu, Melech Ha'olam, sh'hakol n'heeyeh b'dvaro.
Ik vind deze zegeningen een mooie vorm van aanbidding. Alleen al door de eerste zes wooden van de zegeningen uit te spreken, kunnen we God eren, onze dankbaarheid tonen en God erkennen als de Almachtige Heerser der Aionen.
woensdag 1 juni 2011
*42* Hemelvaart.
In het boek Handelingen, lees je de verbazing van de apostelen toen ze zagen dat hun Heer opgenomen werd door een wolk in de lucht. Na Zijn opstanding hadden ze nog veertig dagen met Hem gesproken over al wat er te zeggen was, betreffende het komende Koninkrijk Gods dat zou komen op aarde. En toen werd Hij aan hun oog ontrokken in een wolk in de lucht.
Wij zouden daar niet meer verbaast over zijn. Dat hebben wij al zo vaak gezien op T.V. Het begon met de Wald-Disney film van 'Peter Pan'. Hij vloog door de lucht alsof het niets was.
In de jaren 80 had je de films van 'Enter Prise'. Met dat ruimte schip werden er constant mensen in de lucht weg getoverd en op andere planeten weer neergezet. "Beam me up, Scotty !" Een tikje op een knopje op de borst en daar gingen ze weer de lucht in. Dat was heel normaal.
En wat dacht je van 'Bat man'. Die vliegt door de lucht met een snelheid van het licht. Nee, voor ons zou het geen verrassing zijn geweest, als we het zouden zien. Voor de apostelen wel, zij hadden dat nog nooit gezien.
Twee mannen in witte klederen, waarschijnlijk engelen, leggen het hen uit. Zo als de Here Jezus opgenomen werd in de lucht, zo zal Hij ook wederkomen uit de Hemel-lucht. Als het volk Israël tot geloof gekomen was, zou dat in hun leven ook gebeurd zijn. Maar wij weten dat de apostelen allemaal ten dood werden gebracht in de Handelingen tijd. In het jaar 63 lezen we zelfs dat de prediking aan de Isrealieten aangaande het Koninkrijk Gods stop werd gezet.
Het komende Konkrijk werd opgeschort tot het volk wel zou willen horen. En dit duurt nu al bijna 2000 jaar.
De Here Jezus Christus, de Messias is nog steeds in de Hemel, en bouwt daar 'in de verborgenheid', Zijn Lichaam op,( het Lichaam van Christus) aan de rechterhand Gods.
De gelovigen van De Gemeente mogen weten dat zij geestelijk nu reeds daar geplaatst zijn. Op de 'Dag van Christus' zal het Lichaam van Christus voltallig zijn en zal Christus verschijnen in Heerlijkheid, en de gelovigen van het Lichaam van Christus, met Hem.
Daarna zal Hij Zich openbaren aan de onzichtbare hemelse wezens, (de engelen in de hemel-lucht), die in zijn schepping aanwezig zijn. Dan zal Hij verder nederdalen naar de aarde en zijn voeten zetten in Jeruzalem, op de Olijf-berg. Dan zullen ze Hem zien komen, zoals Hij opgevaren was ten tijde van de apostelen.
'En wij ?' zal je denken, 'zijn wij daar dan ook bij ?' Ja....wij zullen dat aanschouwen vanaf de boven kant. Vanaf onze Hemelse positie zullen wij daarbij zijn. Wij maken deel uit van Zijn Heils-Plan en zullen deel uit maken van Zijn Heerlijkheid. Hoe dat precies zal zijn, hebben wij nog niet gezien op T.V. Wald-Disney heeft er nog geen film van gemaakt, zodat het voor ons toch nog een verrassing zal zijn.
Wij zouden daar niet meer verbaast over zijn. Dat hebben wij al zo vaak gezien op T.V. Het begon met de Wald-Disney film van 'Peter Pan'. Hij vloog door de lucht alsof het niets was.
In de jaren 80 had je de films van 'Enter Prise'. Met dat ruimte schip werden er constant mensen in de lucht weg getoverd en op andere planeten weer neergezet. "Beam me up, Scotty !" Een tikje op een knopje op de borst en daar gingen ze weer de lucht in. Dat was heel normaal.
En wat dacht je van 'Bat man'. Die vliegt door de lucht met een snelheid van het licht. Nee, voor ons zou het geen verrassing zijn geweest, als we het zouden zien. Voor de apostelen wel, zij hadden dat nog nooit gezien.
Twee mannen in witte klederen, waarschijnlijk engelen, leggen het hen uit. Zo als de Here Jezus opgenomen werd in de lucht, zo zal Hij ook wederkomen uit de Hemel-lucht. Als het volk Israël tot geloof gekomen was, zou dat in hun leven ook gebeurd zijn. Maar wij weten dat de apostelen allemaal ten dood werden gebracht in de Handelingen tijd. In het jaar 63 lezen we zelfs dat de prediking aan de Isrealieten aangaande het Koninkrijk Gods stop werd gezet.
Het komende Konkrijk werd opgeschort tot het volk wel zou willen horen. En dit duurt nu al bijna 2000 jaar.
De Here Jezus Christus, de Messias is nog steeds in de Hemel, en bouwt daar 'in de verborgenheid', Zijn Lichaam op,( het Lichaam van Christus) aan de rechterhand Gods.
De gelovigen van De Gemeente mogen weten dat zij geestelijk nu reeds daar geplaatst zijn. Op de 'Dag van Christus' zal het Lichaam van Christus voltallig zijn en zal Christus verschijnen in Heerlijkheid, en de gelovigen van het Lichaam van Christus, met Hem.
Daarna zal Hij Zich openbaren aan de onzichtbare hemelse wezens, (de engelen in de hemel-lucht), die in zijn schepping aanwezig zijn. Dan zal Hij verder nederdalen naar de aarde en zijn voeten zetten in Jeruzalem, op de Olijf-berg. Dan zullen ze Hem zien komen, zoals Hij opgevaren was ten tijde van de apostelen.
'En wij ?' zal je denken, 'zijn wij daar dan ook bij ?' Ja....wij zullen dat aanschouwen vanaf de boven kant. Vanaf onze Hemelse positie zullen wij daarbij zijn. Wij maken deel uit van Zijn Heils-Plan en zullen deel uit maken van Zijn Heerlijkheid. Hoe dat precies zal zijn, hebben wij nog niet gezien op T.V. Wald-Disney heeft er nog geen film van gemaakt, zodat het voor ons toch nog een verrassing zal zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)