Binnenkort is het weer Koninginnedag. En elk, zich zelf respecterend dorp of stad, heeft dan een rommelmarkt voor zijn burgers. Want rommelmarkten vinden we leuk. Je wordt blij, als je voor een paar centen (of euro's) iets vindt, waar je al tijden naar op zoek was, maar meestal kom je thuis met iets waarvan je niet wist dat je het nodig had. Gelukkig heeft het je niet veel gekost, en daarom ben je er toch nog blij mee. Ongeveer tien jaar geleden was ik aangesloten bij een Evangelische Gemeente en in het kader van 'Evangeliesatie want dat moet' stonden we één keer per maand op de zaterdag-markt met een kraam met boeken en folders over het geloof; beslist geen rommel. De boodschap die gebracht werd was zeer waardevol, zelfs levens-reddend. Je zou denken, daar is de mens naar op zoek, en dat er veel belangstelling zou zijn voor onze kraam. Maar niets is minder waar. We vielen totaal niet op. Soms keken de mensen met een schuin oog naar de boeken en liepen dan gauw door. Op het laatst stonden we vóór de kraam, om de mensen op te vangen voor een praatje. maar ook dat liep zeer stroef. Hoe is het mogelijk dat de mensen massaal langs de uitgestalde rommel lopen en de boodschap over de Levens-reddende-Verlosser niet willen horen. Toegegeven, er zijn veel hypocriete mensen die zich christenen noemen, en andere mensen teleurgesteld hebben. Maar je kunt het Christelijk geloof niet hypocriet noemen, omdat sommige christenen zo zijn. Iedereen heeft bepaalde principes, en normen en waarden waar je in te kort schiet. Veel christenen moeten groeien naar volwassenheid in geloof, maar je kunt het christendom niet weggooien omdat sommigen niet helemaal leven naar hun geloof. We zijn onvolmaakte mensen in een onvolmaakte wereld. Alles is onvolmaakt. Dat betekend niet dat de Waarheid niet bestaat, maar alleen dat wij als onvolmaakte mensen niet in staat zijn er volmaakt naar te leven.
Op een bepaald moment zal elk mens, op één of andere manier in contact komen met 'het geloof', al weet men met het 'Evangelie van Jezus Christus' niet veel te beginnen. Men heeft een vaag idee in het achterhoofd van: 'lief en aardig zijn tegen je mede-mens,...over vergeven,....eerst aan een ander denken en dan pas aan jezelf',..... alsof dat de essentie van het geloof is. Geen wonder dat de mensen er niet aan beginnen als, ze denken dat je eerst perfect moet leven, voordat je bij God kunt horen. En als ze dan ook nog zien, dat sommige christenen er ook niets van maken, dan denken ze wel drie keer na, voordat ze een keuze maken. Het leven gaat prima zonder God, dus waarom zal je er iets aan doen om het te veranderen. En daar hebben ze een punt. Als je gelooft in God, verandert er in eerste instantie, niets in de huidige situatie van het leven. Je hebt nog net zo veel geluk of pech als voor die tijd. Je wordt niet meteen aardiger, of liefdevoller naar andere mensen toe. Maar 'liefdevol zijn' is geen doel opzich, maar een gevolg van het geloof in God. Hij is de Almachtige God, en de Schepper van hemel en aarde ( met inbegrip van iedereen). en Hij komt tot Zijn doel met een ieder van ons. 'Hij is gekomen opdat de mens Leven heeft en overvloed'. ( Joh.10: 10) Dit slaat niet in de eerst plaats op het leven van alle dag, maar op het Leven na dit leven; na onze dood. Want dat 'Opstandings-Leven' heeft de Here Jezus, voor een ieder van ons, bereid aan het kruis van Golgotha.
Veel mensen denken dat er wel iets moet zijn na de dood. Ze horen verhalen over 'bijna-dood ervaringen', of wonderbaarlijke gebeurtenissen. Als je dan toch denkt dat 'er iets is', kun je maar beter meteen bij 'De Schepper' horen, die Leven geeft. De Bijbel, Gods Woord, staat vol met wonderbare gebeutenissen en verteld over een Leven dat geen einde kent. 'De Bijbel is geschreven voor een ieder die gelooft in de 'Naam van de Zoon Gods', opdat zij weten dat zij eeuwig Leven hebben'. ( 1 Joh. 5: 13).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten